Οι Πρωταίοι αγωνιστές στη Μάχη της Φλωρίνης
Στις 12 Φεβρουαρίου 2007 συμπληρώνονται 58 χρόνια από την γνωστή μάχη της Φλωρίνης, στις 11 – 12 Φεβρουαρίου 1949. Η τότε νικηφόρα μάχη των ενόπλων δυνάμεων της χώρας κατά του επιτιθεμένου λεγομένου… “δημοκρατικού στρατού”, τα 60 χρόνια από της ιδρύσεως του οποίου γιόρτασε με εκδηλώσεις στην περιοχή του Γράμμου το Κ.Κ.Ε., ήταν καθοριστική για την αίσια έκβαση υπέρ της Ελλάδος του αντισυμμοριακού αγώνος, ο οποίος έληξε με νίκη του Ελληνικού Στρατού, στις 29 Αυγούστου 1949.
Στην μάχη και νίκη της Φλωρίνης, εκτός από τις στρατιωτικές δυνάμεις της 2ας Μεραρχίας, υπό τον Νικόλαο Παπαδόπουλο, της Χωροφυλακής και των ΜΑΥ, σημαντική ήταν και η συμμετοχή και των κατοίκων της Κοινότητος Πρώτης Φλωρίνης, οι οποίοι πλαγιοκόπησαν τους επιτιθέμενους αντάρτες. Οι κάτοικοι της Πρώτης, με την έναρξη του συμμοριτοπολέμου, διέβλεψαν και μάλιστα ύστερα από την πυρπόληση του Κρατερού στις 7 Ιουνίου 1947, τον κίνδυνο να χτυπήσουν οι αντάρτες το χωριό τους, γι’ αυτό και εζήτησαν από τις στρατιωτικές αρχές να τους εξοπλίσουν, ώστε σε περίπτωση επιθέσεως να υπερασπίσουν το χωριό τους και τις οικογένειές τους. Έτσι αντιπροσωπεία από τους Ανδρέα Τσίρο και τον Μάρκο Δούκα μετέβη στην Κοζάνη και επέτυχαν να προμηθευτούν αρκετά όπλα, 4 οπλοπολυβόλα μπρέντ, 2 αυτόματα στάγερ, ένα όλμο 4 ιντσών, ένα κιβώτιο χειροβομβίδες και ανάλογα πυρομαχικά, τα οποία και χρησιμοποίησαν κατά την μάχη της Φλωρίνης.
Επικεφαλής των οπλισμένων Πρωταίων ήσαν οι έφεδροι υπολοχαγοί Χαρίλαος Σακελλαρίδης και ο Πρωταίος Ευάγγελος Αγγελόπουλος, οι οποίοι κράτησαν αλώβητο το χωριό τους. Όμως, αντάρτες κατάφεραν να απαγάγουν τρεις Πρωταίους χωρικούς που δούλευαν στα χωράφια τους. Ο Νικόλας Μποσνάκης, άνδρας σωματώδης, συνελήφθη όταν πήγαινε στον αλευρόμυλο του χωριού, αλλά κατάφερε, χτυπώντας τον έναν από τους δύο αντάρτες να δραπετεύσει και να διασωθεί. Οι έτεροι, ο Νικόλαος Πατέρας και ο Κώστας Γιάντσης απήχθησαν και βρέθηκαν σε ξένα μέρη. Ο Πατέρας επέστρεψε το 1951 και ο Γιάντσης πολύ αργότερα.
Τα παλαιότερα χρόνια οι Πρωταίοι και οι Πρωταίες συμμετείχαν στις παρελάσεις, που γινόντουσαν κατά τον σχετικό εορτασμό κάθε 12 Φεβρουαρίου.
Στην φωτογραφία μας Πρωταίοι αγωνιστές και Πρωταίες αγωνίστριες φωτογραφίζονται σε ένα από τα 11 πολυβολεία, με τα οποία είχαν ζώσει το χωριό, το οποίο φαίνεται στο βάθος.
οι οροι ,που χρησιμοποιειτε στην περιγραφη των τραγικων γεγονοτων του εμφυλιου εκτος απο ιστορικα απολυτως λαθος συμβαλλουν στη διαωνιση της διχονοιας ,που επρεπε να ειχε εξαφανιστει την επομενη μερα της ληξης του . Μπορει ο καθενας να εχει τα βιωματα του ,ομως θα πρεπει καποτε να κατανοησουν ολες οι πλευρες , οτι ο εμφυλιος ειχε μονο ηττημενους.Οι νικητες δεν ηταν στην Ελλαδα ,εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων,που πλουτισαν απο τη δυστυχια ενος ολοκληρου λαου. Βεβαια ειναι απολυτο δικαιωμα σας να εχετε ,οποια αποψη θελετε.Μονο αναλογιστειτε την 2 φορες,γιατι ερχεται μια περιοδος ,οπου καποιοι για να σωσουν το τομαρι τους θα προσπαθησουν να διχασουν και παλι ,οπως εκαναν αλλες 3 φορες στο παρελθον.
Θα θέλαμε να μας ορίσετε ακριβώς ποιους όρους της περιγραφής μας θεωρείτε απολύτως λάθος ιστορικά.
ο ορος ‘αντισυμμοριακος” αντι για “εμφυλιος” καθως και η φραση “υπερ της Ελλαδος” . Η νεωτερη ιστορικη ερευνα ,ειδικα εκεινη που εχει γινει μετα το 1999 ,οποτε και ανοιξαν τα αρχεια του Ελληνικου Στρατου,ενω τα αρχεια του ΚΚΕ παραμενουν απροσπελαστα, δειχνει οτι τα πραγματα δεν ειναι τοσο απλη. Η αποψη σας ειναι σεβαστη και κατανοητη αλλα η ιστορικη ερευνα για την τραγικωτερη συγκρουση της νεωτερης ελληνικης ιστοριας μολις εχει ξεκινησει και απαιτει πανω απ ολα την συναισθηματικη αποστασιοποιηση του ιστορικου ερευνητη απο τα γεγονοτα.Παντως η δουλεια ,που κανετε ειναι πολυ ενδιαφερουσα.
ας μην ξεχναμε ,η Ελλαδα εχασε παρα πολλα παιδια της και απο τις 2 πλευρες,τοσο στη διαρκεια οσο και κατοπιν ,οταν ολοκληρα χωρια μεταναστευσαν οχι απο επιλογη αλλα απο απελπισια.ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΛΛΗΝΑ!!
Ο όρος «αντισυμμοριακός» και η φράση «υπέρ της Ελλάδος», διατυπώνονται από τον συντάκτη του κειμένου ο οποίος έζησε εκείνη την περίοδο τα γεγονότα.
Ο πόλεμος ήταν εμφύλιος, ο καθένας όμως έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί την δική του ορολογία για να τον χαρακτηρίσει σύμφωνα με τις δικές του πολιτικές θεωρήσεις και τα βιώματά του.
Συμφωνούμε με όσα επισημαίνετε για την τραγικότητα των γεγονότων που έζησε η χώρα μας εκείνην την περίοδο. Στις εμφύλιες συρράξεις δεν υπάρχουν νικητές.
To florinapast και το «Παράθυρο στο Παρελθόν» δεν διεκδικεί να παίξει το ρόλο του ιστορικού μελετητή. Βιώματα και πηγές από τους συντάκτες του παραθέτει κατά κύριο λόγο.